เชื่อว่ากราฟิกดีไซน์เนอร์หลาย ๆ คน ต้องเคยผ่านประสบการณ์รับงานจากฝ่ายอื่นๆ มาทำต่ออยู่บ้าง ไม่ว่าจะเป็นจากลูกค้า จากครีเอทีฟ หรือจากก็อปปี้ไรท์เตอร์ ที่ส่วนใหญ่เวลาบรีฟงานหรือทำข้อความส่งให้พวกเรา มักจะมาในรูปแบบไฟล์ข้อความ หรืออาจจะส่งมาเป็นไฟล์ Presentation อย่าง Powerpoint อารมณ์ว่าทำขายลูกค้าแบบไหนก็ส่งมาแบบนั้นเลย และด้วยความเคยชินบางอย่าง อาจทำให้เป็นการสร้างความลำบากให้กับเหล่ากราฟิกดีไซน์เนอร์อย่างเรา ๆ ได้ ปรัชญากราฟิกฯ จึงขอทำหน้าที่รวบรวมเหล่าความผิดพลาดเล็กน้อย แต่ส่งผลต่อการทำงานอย่างคาดไม่ถึง เผื่อจะได้นำไปเตือนใจและลดระยะเวลาการทำงานกันไม่มาก ก็น้อย

เคาะ Spacebar แทน Align / Tab

เคยเจอไหมครับ ได้รับข้อความมาโดยมีหัวเรื่องใหญ่ที่ต้องการเน้น โดยจะอยากให้อักษรนั้นโดดเด่นด้วยการอยู่กลางหน้า (ให้ลองนึกถีงพวกเอกสารราชการที่มีหัวเรื่องไว้) หรือเอกสารที่ต้องมีการเว้นช่องให้เซ็นต์ชื่อลงท้าย หลาย ๆ ท่านที่อาจจะไม่คล่องเรื่องโปรแกรมจัดการเอกสาร แทนที่จะใช้การกดจัดหน้า กลายเป็นใช้เคาะสเปซบาร์ซ้ำ ๆ ด้วยความอดทน และใช้เล็งเอาว่า ตำแหน่งข้อความอยู่ตรงกลางหน้าแล้ว ถึงแม้ว่าความเป็นจริงเพียงคุณกดปุ่ม Align จัดชิดซ้าย กลาง ขวา ก็จบในคลิกเดียว หรือเวลาต้องการขึ้นย่อหน้าใหม่ที่อยากให้ข้อความเลื่อนเข้าไป ก็ใช้การเคาะสเปซบาร์ห้าหกที ทั้งๆ ที่เพียงกด Tab ครั้งเดียว ก็จะจัดหน้าเนื้อหาได้เข้าระบบสวยงาม และยังไม่ต้องมาลำบากเล็งย่อหน้าหลัง ๆ ให้ตรงกันอีกด้วย

ดึงเวลากราฟิกฯ ยังไง?

ความผิดพลาดเหล่านี้จะส่งผลทันทีที่เราก๊อปปี้ข้อความมาลง Artwork เมื่อเจอกับ Font / ขนาด Font / ขนาดกระดาษที่ไม่เหมือนกับในไฟล์ข้อความ ทำให้เกิดอาการ Layout ระเบิด การตัดคำ ระยะย่อหน้า ฯ พังหมด กราฟิกต้องมานั่งเสียเวลา “ลบ” ตัวอักษรที่มองไม่เห็นที่เกิดจากการเคาะสเปซบาร์รัวๆ นั่นเอง

ไม่ใช้ List ในการทำลำดับข้อความ

หลายครั้งที่เราต้องมีการใส่ลำดับขั้นตอน หรือการยกตัวอย่างเป็นลำดับ 1 2 3.. และอีกหลาย ๆ ครั้งเช่นกันที่มักจะได้รับข้อความที่เป็นลำดับเหล่านั้นในรูปแบบ “การขึ้นบรรทัดใหม่และพิมพ์เลขลำดับเอาเอง” ข้อนี้อาจยกประโยชน์ให้จำเลยได้ เพราะหลาย ๆ คนอาจจะไม่รู้จริง ๆ ว่าโปรแกรมเหล่านั้นมันมีสิ่งที่เรียกว่า List ที่เพียงเราขึ้นบรรทัดใหม่ โปรแกรมก็จะใส่ตัวเลขให้แบบอัตโนมัติ แถมยังสามารถสลับเปลี่ยนจากตัวเลข เป็น Bullet / Dash (-) / Dot แบบที่นิยมกันได้อีก

ดึงเวลากราฟิกฯ ยังไง?

ข้อเสียของการไม่ใช้ List ก็คือ Layout ตรงต้นข้อความ (หรือศัพท์อย่างเป็นทางการคือ กั้นหน้า) มันจะไม่ตรงเป็นแนวเดียวกัน 100% ทำให้กราฟิกจะต้องมานั่งลบตัวเลขด้านหน้า แล้วทำข้อความให้เป็น List เพื่อให้ง่ายต่อการจัดย่อหน้าให้ถูกต้อง

20 บรรทัด 20 Text box

ข้อนี้เป็นเหตุการณ์ที่ผู้เขียนพบเจอโดยตรง เมื่อได้รับบรีฟมาจากครีเอทีฟในรูปแบบไฟล์ Powerpoint ที่มีเนื้อหาค่อนข้างยาวหลายบรรทัด พอผู้เขียนจะทำการก๊อปปี้ข้อความเพื่อนำมาใส่ในงานก็ต้องกับอึ้ง เพราะผู้คิดงานได้ทำการสร้าง Text box 1 กล่อง ต่อ 1 บรรทัด แทนที่จะใช้การขึ้นบรรทัดใหม่ ด้วยความที่ผู้คิดงาน (ครีเอทีฟ) อยากนำเสนอลูกค้าด้วยการเล่นตำแหน่งของข้อความที่แหลมหน้าแหลมหลังเพื่อสร้างความน่าสนใจ

ดึงเวลากราฟิกฯ ยังไง?

อันนี้เป็นรูปธรรมสุด ๆ เพราะกราฟิกต้องมานั่งก๊อปปี้ + วาง ข้อความทีละบรรทัด กว่าจะได้สัก 1 หน้าก็ต้องเสียเวลาสลับโปรแกรมไปมา หรือหากใครมีเทคนิคที่จะช่วยจัดการเรื่องนี้ให้ไวขึ้น รบกวน Comment ทิ้งไว้ได้เลย